Ziekenhuis bezoek : 13 april
Gisteren was het weer zover, tijd voor een controle bij mijn internist-immunoloog. Al sinds 2012 word ik behandeld in het UMCG, voor een nog niet gediagnosticeerde ziekte/aandoening. Over het verloop hier van komt in het weekend nog een blogitem.
Zoals altijd was ik minimaal 10 minuten later aan de beurt dan dat mijn oorspronkelijke afspraak gepland was. Ik zie dit als een goed teken, de arts neemt dan echt de tijd voor je. Hij vroeg me hoe afgelopen drie maanden verlopen waren en of er nog nieuwe klachten bij zijn gekomen. Helaas was dit het geval, sinds een paar weken beweeg ik mijn schouders minder makkelijk en heb ik stekende pijnen in mijn knieën en ellebogen. Ook is mijn bloeddruk erg hoog (gisteren 180/100). Hiervoor moet ik binnen een paar maanden nog een 24 uur durende bloeddrukmeting doen om te kijken of het altijd zo is.
Omdat mijn arts de zwelling die hij voelt in mijn handen niet kan weerleggen met resultaten van de MRI/echo, heeft hij momenteel geen idee waar hij de oorzaak zoeken moet. Ook omdat er wel duidelijke pijnklachten aanwezig zijn waardoor ik afhankelijk ben van een rolstoel. Naar mijn idee had hij het liefst de revalidatie af willen wachten die in mei begint, maar noemde ook als optie om in de Maartenskliniek te Nijmegen of in het Martini ziekenhuis een second opinion te laten doen. Voor deze optie heb ik gekozen, in het laatst genoemde ziekenhuis, in de hoop dat een frisse blik misschien wel lijdt tot een diagnose en hopelijk een leven met minder pijn. Ik vind het in ieder geval erg positief dat hij hier voor open staat en dat er elders gekeken gaat worden. Nu alleen nog wachten op de oproep….
Wordt vervolgd!
