5 nadelen aan het in een rolstoel zitten.
Ik heb hem dan misschien niet meer altijd nodig, maar er zijn een heleboel dingen toch een stuk vervelender als je wél in de rolstoel zit. Vandaag deel ik een aantal van deze dingen.
Je bent van anderen afhankelijk voor vervoer Ik heb via de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning) een pas gekregen voor de taxi. Hier kan ik dan met korting gebruik van maken. Tussen 11.00 en 14.00 uur betaal ik maar een €1,- de overige prijzen liggen aan de afstand. Nu lijkt dit een voordeel, maar zo'n taxi mag een kwartier eerder en een kwartier later zijn, gerekend van de tijd waarvoor je hem besteld hebt. Soms ben je dus wel erg vroeg op een afspraak. Daarnaast kan je gewoon niet maar even op de fiets springen of lopend ergens heen, want dit veroorzaakt pijn en kost veel energie. Je kan er dus nooit alleen of spontaan op uit. In mijn eentje met de rolstoel gebruik maken van het openbaar vervoer? Nee, dat zit er niet in! De rolstoel in de trein of bus krijgen wordt een drama en de chauffeurs zijn lang niet even vriendelijk. Ik heb wel eens geprobeerd om gebruik te maken van de hulpservice van NS, maar daar ging het ook helemaal mis. Ik ben hierbij dus ook afhankelijk van de hulp van anderen.
De supermarkt en overige winkels De supermarkt heeft vaak maar een doorgang voor rolstoelen. Bij mijn supermarkt gebeurt het regelmatig dat die kassa dicht is. Bij andere kassa's is mijn rolstoel te breed en dus moet ik iemand vragen om de goede kassa open te doen. Overigens snap ik niet zo goed waarom die niet gewoon standaard open is. Wel zo handig en logisch, toch? Ook in winkels is het soms erg lastig. Neem bijvoorbeeld de Kruidvat. Daar staan midden in het pad allemaal manden met producten schuin opgesteld. Ik heb wel eens al die manden recht gezet vanuit mijn rolstoel. Heel irritant als je een halve stellage meeneemt. Daarnaast hebben veel andere winkels ook vrij smalle paden of zelfs een drempeltje voor de ingang waar ik dus zelf niet overheen kom. Oh en dan nog de pinautomaten die wel erg hoog zitten. Vanuit de rolstoel zie ik soms bijna niet wat ik doe.
Je wordt genegeerd Ja, echt! Mensen spreken eerder de persoon aan die de rolstoel bestuurt dan degene die er in zit. Zo voel je je dus behoorlijk genegeerd. Maar ook wanneer je er langs wilt doen veel mensen maar weinig moeite om wat ruimte voor je te maken. Het lijkt net of je minder belangrijk bent of zelf niet meer kan praten wanneer je in een rolstoel zit.
Mensen beseffen niet dat (trap)lopen er meestal niet bij is. In het pand waar ik, met 131 andere mensen/studenten, woon is gelukkig een lift. Eerder woonde ik in een studentenhuis waar ik eerst twee trappen op moest voor ik op mijn kamer was en voor de toilet of koken weer een trap af. Niet ideaal. Nu zit ik dus prima, met alles op dezelfde etage. Helaas zijn er mensen die niet begrijpen dat ik afhankelijk ben van de lift. Ze blokkeren deze met verhuizen, wat ik op zich snap, maar ook bijvoorbeeld met winkelwagentjes. Ook was er een avond waarop de lift vernield werd. Op dat moment was ik dus echt opgesloten in huis. Ook zijn er mensen die niet snappen waarom ik in een rolstoel zit. Je ziet immers niets aan me. Ik ben jong en kan dus prima lopen. Het is voor mij heel moeilijk om uit te leggen wat ik voel en waarom lopen zoveel energie kost en pijn oplevert.
Je kan minder makkelijk overal bij of alles zien. Met de rolstoel in de Action of zelfs al de supermarkt... Alles wat normaal op ooghoogte zit omdat ik 1.78 m ben, is nu veel te hoog en zelfs soms niet te zien. Zoals ik eerder al noemde zitten ook veel pinautomaten niet op de goede hoogte. Mensen die je normaal recht in de ogen kunt kijken lijken ineens een stuk langer. Jij moet omhoog kijken, zij naar beneden. Het is zo jammer dat je daardoor net wat dingen mist. Ook als degene die je duwt snel loopt krijg je niet altijd alles mee. Dit heeft al heel wat mooie foto's gekost.
Dit waren de eerste dingen die in me op kwamen waardoor ik het echt af en toe heel vervelend vind om in een rolstoel te zitten. Bovendien is het heel frustrerend als je dingen graag zelf wil doen en niet zo afhankelijk wil zijn.
