Als je me echt zou kennen...
Wanneer je wel eens naar het programma 'Over de streep' hebt gekeken ken je dit stuk. In 'Als je me echt zou kennen' delen leerlingen van scholen dingen over zichzelf, die bijna niemand van ze weet. Dit zorgt vaak voor een diepere en betere band, maar ook dat er minder gepest wordt. Het is erg spannend om je kwetsbaar op te stellen naar anderen toe, omdat men het tegen je kan gebruiken wanneer je bijvoorbeeld ruzie hebt. Ondanks dat ik het heel spannend vind, deel ik vandaag dingen die veel mensen niet over mij weten.
Als je me echt zou kennen, dan zou je weten dat... :
Ik heel onzeker ben over mezelf en het daardoor moeilijk vind om complimentjes te ontvangen.
Ik eigenlijk heel vaak helemaal niet zo happy ben als dat ik er uit zie. Al heel lang geleden heb ik geleerd een stevig masker op te zetten.
Ik mensen te makkelijk over mijn grenzen laat gaan. Ook vind ik het zelf moeilijk om mijn grenzen te bewaken wanneer ik eigenlijk rust nodig heb.
Ik het heel moeilijk vind om mezelf te vermaken, omdat alle dingen in het huishouden en dergelijke eerst moeten en mijn energie dan vaak al op is. In het algemeen vind ik alleen zijn ook heel moeilijk, omdat je dan geconfronteerd wordt met denken en voelen.
Ik liever niet naar verjaardagen ga omdat ze ontzettend veel energie kosten. Ik kan niet focussen op een gesprek, waardoor ik alles mee krijg. En dan heb je ook nog alle eet geluiden die mijn Misofonie 'aan' zetten.
Ik dolgraag zou willen werken, maar dat mijn lichamelijke situatie en depressie dat momenteel niet toe laten.
Ik het heel moeilijk vind om mijn chronische ziekte, en alles wat daar bij komt kijken, te accepteren.
Ik mezelf vaak opoffer en wegcijfer om er voor een ander te zijn of het iemand naar de zin te maken. Daarbij vind ik mezelf van ondergeschikte waarde.
Ik 6 jaar lang gepest ben en heel veel 'vrienden' kwijt ben geraakt, waardoor ik het heel moeilijk vind om mensen te vertrouwen.
Ik het nog steeds heel moeilijk heb met het overlijden van een aantal belangrijke mensen in mijn leven, waaronder mijn opa en oma.
Ik het moeilijk vind om vriendschappen te maken én te onderhouden.
Ik later heel graag kinderen zou willen, maar dat ik bang ben dat dit niet lukt door de Lupus, of dat ik teveel van mijn depressie (verleden) en ziekte meegeef.
Ik vaak boos word op mezelf als ik iets niet kan doen, terwijl ik wel andere goede dingen heb gedaan.
Ik dolgraag iets met schrijven zou willen doen en deze blog heel groot zou willen maken. Daarnaast zou ik ook graag een boek schrijven, maar ik ben te onzeker over mijn kunnen.
Ik me regelmatig schuldig voel naar vrienden die veel voor mij doen of zich aan mij moeten aanpassen, ook al kan ik er niet heel veel aan doen. Hetzelfde geldt voor afspraken die ik af moet zeggen.
Ik heel erg veel waarde hecht aan structuur en niet goed tegen veranderingen kan. Als iets niet gaat zoals ik van tevoren had bedacht ben ik een paar uur van m'n stuk gebracht voor ik weer iets op kan pakken.
Ik altijd beren op de weg zie en veel te veel nadenk/pieker over dingen. Hierdoor heb ik vaak minder uren slaap dan ik zou willen en altijd onrust in mijn hoofd. Hierdoor speelt angst een grote rol in mijn leven.
Ik enorm koppig ben. Ik doe vaak veel meer dan goed voor me is. Dit zorgt er dan ook weer voor dat ik bijvoorbeeld meer energie verbruik dan dat ik eigenlijk heb.
Ik helemaal niet veel vrienden heb en dan ook wel een beetje jaloers ben op grote groepen vriendinnen die van alles met elkaar ondernemen.
Ik heel boos kan worden, maar dan hebben gebeurtenissen zich al een tijd opgestapeld of maak je het heel erg bont.
Dit waren 20 punten die zo als eerste in mij opkomen en waarvan ik denk dat heel veel mensen dit niet van mij weten. Vertel... Als ik jou echt zou kennen... Wat zou ik dan weten? :)
