Persoonlijk | Vriendschappen
Door de jaren heen bouw je verschillende vriendschappen op. Elke levensfase komen daar nieuwe vrienden bij, maar zal je misschien ook vrienden uit het oog verliezen. Hier heb ik zelf ook ervaring mee en daarom wilde ik er een artikel over schrijven. Hopelijk hebben jullie er wat aan.
Vriendschappen opbouwen en door de jaren heen:
Vriendschappen sluiten is eigenlijk hetzelfde als daten. Je leert mensen kennen en de een past wel bij je, terwijl het met een ander helemaal niet klikt. Door de jaren heen neem je een aantal van hen mee, van anderen neem je afscheid. Het mooie is dat dat afscheid weer plaats maakt voor nieuwe vrienden die, voor langere of kortere tijd, weer met je meereizen door het leven.
Zowel jij als je vriend(inn)en groeien en gaan door verschillende levensfases. Van student tot werkende en van partner tot moeder. Maar ook individueel verander je. Dat wat jullie belangrijk vinden in het leven verandert vaak een beetje. Soms zelfs zo dat je geen connectie meer voelt met iemand die iets totaal anders wil. Op die momenten word je geconfronteerd met 'loslaten'. Jullie gaan weer beide je eigen weg. Dit is niet altijd even makkelijk, vooral niet omdat je waarschijnlijk veel hebt gedeeld samen en het erg leuk hebben gehad. En dat doet pijn, kan je onzeker maken.
Eigen ervaring:
Toch hoort het erbij. In het begin vond ik het lastig om contact te leggen met nieuwe mensen, laat staan een vriendschap opbouwen. Via internet lukte dit veel makkelijker want de ander ziet je niet. Op die manier kon ik een stukje onzekerheid loslaten en me wat meer openstellen. Ik had wel een klein aantal vrienden, maar door verschillende omstandigheden werd het contact steeds minder. Echter, met sommige mensen had ik heel plots geen contact meer. Dan vroeg ik me weer af 'wat ik fout had gedaan', terwijl de oorzaak misschien helemaal niet bij mij ligt. Daar zal ik alleen nooit achter komen.
Bij twee vriendschappen heb ik zelf een punt erachter gezet. De eerste omdat ik merkte dat het meer energie kostte dan het me opleverde en omdat ik steeds allemaal narigheid over me heen kreeg als zij gedoe had met iemand anders. Bij de andere vriendschap koos ik ervoor om voor mezelf op te komen, omdat ik voor de zoveelste keer het gevoel had tweede keuze te zijn. Na dat berichtje heb ik niets meer van haar gehoord. Ik vond het erg moeilijk en soms mis ik het nog steeds, maar tegelijkertijd weet ik ook dat dit beter is. Er is een soort rust door gekomen. Gelukkig heb ik nog steeds een heleboel lieve en fijne mensen om me heen.
Verschil nu en een aantal jaren terug: In mijn jongere jaren vond ik het moeilijk contacten te leggen. Ik werd toen ook veel gepest. Dit heeft een hele tijd voortgeduurd. Toen ik in Groningen ging wonen werd ik ziek en was ik alleen maar bezig met mijn toenmalige vriendje. Verder vond ik het allemaal niet zo belangrijk. Pas het laatste jaar, sinds ik psychologische hulp en PMT (klik voor meer info) heb gehad, durf ik mezelf wat te laten zien.
Nieuwe contacten leggen vind ik nog steeds heel moeilijk, maar ik ben wel al iets opener en zelfverzekerder. Dat merkte ik bijvoorbeeld in het revalidatiecentrum. Met heel veel mensen maak je best even een praatje, ondanks dat je ze niet kent. Nu zit je natuurlijk in hetzelfde 'schuitje', maar het is er gezellig, je kan je ervaringen delen en je lacht met elkaar. Op die manier bouw je toch een soort band op. Zelf vind ik het erg jammer dat ik nog 4 weken moet, terwijl de meesten waar ik contact mee heb over 2 weken weg zijn. Een heel raar idee dat je dan ieder je eigen weg gaat en elkaar waarschijnlijk nooit meer ziet. Ook kreeg ik het compliment van een vriend dat ik steeds meer deel en dat hij dat leuk vindt. Dit vond ik erg fijn om te horen. Zelf zie je het misschien niet direct, maar als anderen het merken is het een goed teken.
Tot slot heb ik nog een paar tips voor je, voor als een vriendschap voorbij is:
Blijf niet in je verdriet hangen. Je mag je er best even rot om voelen en verdrietig, maar de wereld vergaat niet. Gelukkig heb je (als het goed is) nog andere leuke contacten om je heen. Het uit elkaar groeien en persoonlijke groei horen nu eenmaal bij het leven. Al weet ik echt wel dat het pijn doet en je onzeker kan maken.
Als de vriendschap meer energie kostte dan dat je er van kreeg, kan dit een teken zijn dat de verhoudingen niet helemaal goed zaten of dat jullie toch niet zo goed bij elkaar pasten als je dacht. Deze energie kan je nu in andere leuke dingen stoppen.
Je kan het nooit voor iedereen goed doen! Blijf dicht bij je gevoel. Als iets voor jou niet goed voelt moet je het niet doen!
Mocht de vriendschap niet plots eindigen, maar geeft iemand het aan? Probeer te vragen waarom deze persoon het niet meer ziet zitten om vrienden te zijn. Wellicht kan je er dan een volgende keer rekening mee houden of kan het toch nog goed komen. Natuurlijk hoeft het niet aan jou te liggen!
Ga er op uit en leuke dingen doen. Wie weet kom je wel allemaal leuke mensen tegen waarmee je het ook leuk kan hebben.
Heb jij wel eens meegemaakt dat een vriendschap verwaterde of dat het plots voorbij was? Hoe ging jij daar mee om?