Gastblog | Andreia emigreerde van Portugal naar België
Vandaag geef ik een plekje op mijn blog aan Andreia. Een jonge maand die halverwege haar leven verhuisd is van Portugal naar België. Zelf blogt ze op http://mygirlylife.be/. Lees snel verder.
Ik zal beginnen met mezelf voor te stellen. Ik ben Andreia, 18 jaar oud en ik woon in Geel, een stadje in de provincie Antwerpen in België. Ik studeer Handelsingenieur aan de universiteit Hasselt. Hobby’s heb ik niet echt. Vroeger heb ik ballet gedaan en zumba heb ik ook een tijd gedaan maar ik heb zelf niet echt tijd om mezelf met zo iets op vaste tijdstippen bezig te houden. Ik hou van lezen, ik babysit ongeveer wekelijks en af en toe ga ik wel eens naar de fitness.
Ik ben Portugees, toen ik 9 jaar was ben ik naar België verhuisd met mijn ouders en zus. Allemaal heel leuk natuurlijk, maar stel je eens voor dat je als 9 jarige ineens ergens terecht komt waar je niks of niemand kent, en bovendien niet eens een woord kunt zeggen. Een heel gedoe dus.
Normaal zou ik in het vierde leerjaar beginnen, maar ze hebben me geplaatst in het derde leerjaar aangezien ik de taal nog niet kende. Toch kreeg ik gelijk rekenen op het niveau van de vierde klas aangezien je hier de taal niet voor hoeft te kennen. Ik kwam ergens halverwege september op mijn nieuwe school. Ik zat op een klein schooltje met een kleine klas. Wat heel handig is voor iemand die de taal niet kan want dan kan de juf je meer helpen en dit deed ze dan ook. Beetje bij beetje begon ik de taal meer en meer onder de knie te krijgen.
Het schooljaar erop begon ik met een taalboek van het vijfde leerjaar, dus samen met mijn rekenen. Op voorwaarde dat ik de taal van het vierde leerjaar door het jaar heen zou bijwerken. Het ging dus al heel vlot. Een groot voordeel was vooral mijn liefde voor boeken. Ik hou ontzettend veel van lezen, dus vanaf het moment dat ik een beetje kon, ben ik direct begonnen met boeken te lezen. En oh wat vond ik dit leuk! In het vijfde leerjaar (dus het tweede jaar dat ik in België woonde) haalde ik leesniveau 9, het hoogste niveau. Het zesde leerjaar was ik helemaal mee met mijn leeftijdsgenootjes.
Het eerste jaar op de middelbare school ben ik begonnen in ASO (Algemeen Secundair Onderwijs) de ‘hoogste’ opleiding binnen het middelbaar. In de derde van het middelbaar moesten we een richting kiezen en daarbij koos ik voor economie-wiskunde. Ik had leuke klasgenoten en ik kon de lessen volgen zonder problemen. Vorig jaar ben ik afgestudeerd van het middelbaar in de richting economie-wiskunde. Dit jaar ben ik begonnen in een universitaire opleiding, namelijk Handelsingenieur.
Doorheen de jaren kreeg ik altijd dezelfde vragen of opmerkingen te horen: “Ben je in België geboren?”, “Je woont toch al je hele leven in België?”, “Je Nederlands is heel goed, zeg!”, “Woon je hier echt nog maar X jaar?” Ik ben nu 18 jaar oud, en nu pas kan ik zeggen dat ik de helft van mijn leven in België woon. Telkens als ik zo’n opmerking of vraag kreeg kon ik met een glimlach zeggen dat ik helemaal nog niet zo lang hier woonde. En telkens mocht ik hun bedanken voor hun compliment over mijn taal. Natuurlijk merk je nog wel eens aan mij dat Nederlands niet mijn moedertaal is. Maar na 9 jaar zijn er heel weinig mensen die mij vragen hoelang ik hier al woon, ze gaan ervan uit dat ik hier geboren ben.
Zelfs met het veranderen van land ben ik geen jaar verloren en zit ik samen met leeftijdsgenootjes waar ik zou moeten zitten. Veel mensen vragen mij hoe ik dat gedaan heb… Tja, ik weet het zelf ook niet. Want als 9 jarige heb je ook niet het besef dat je echt moet leren, je doet maar wat! Ik weet wel dat mijn liefde voor lezen en schrijven ergens tussen zal hebben gezeten, en verder denk ik dat ik gewoon veel geluk heb gehad. Niet iedereen kan zichzelf goed aanpassen in een nieuw land, maar ik heb niets te klagen. Ik zou niet meer willen wisselen. Ik heb een schat van een lief, goed vrienden, en dit jaar nieuwe geweldige klasgenoten waar ik helemaal mezelf bij ben. Ja, ik ben hier blij!
Beste Andreia, wat ontzettend knap hoe je je zo thuis bent gaan voelen in België. Dat je de taal goed onder de knie hebt en een fijn leven hebt opgebouwd. Hopelijk mag je nog lang genieten van je lief, vrienden en alle mensen die je hier hebt leren kennen! Dankjewel dat je een artikel wilde schrijven voor mijn blog.
